Os ollos do Tangaleirón é unha obra que envellece ben. Transpórtanos a unha época na que aínda se podía crer en seres míticos galegos que están emparentados con outros seres semellantes de outras partes do mundo, pero este é noso, é o noso, e Neira Cruz convídanos a coñecelo un pouco, a enxergalo, a degustalo.
En norteamérica terían feito unha serie con el. O libro lese ben. Lévanos tamén a ver o despoboamento das zonas de Alta Montaña galega. Como a vida alí seguía a perder xente pero como era o lugar no que aínda se podían recuperar tradicións.
Perder o noso podo ser evitable. Por iso, a literatura, unha vez máis, convídanos a viaxar ao mundo das nosas crenzas, dos nosos seres, da nosa mitoloxía e da nosa imaxinación. É unha obra moi digna que estivo sen reeditar moitos anos. Unha boa nova que volvese.
Ningún comentario:
Publicar un comentario