A obra que preparamos no club de lectura de 5º é de elaboración propia a partir das nosas achegas, debates e comentarios sobre o "mal" que se lle pode ocasionar aos demais. No día a día debemos comportarnos de forma honesta e equilibrada, a paz e a non violencia comeza polas cousas máis pequenas.
Personaxes: Alumna-actriz:
Keiti (nena traste): Lucía Méndez
Sara (nena boa): Mariña
Noemi (nai): Uxía
Maena (dependenta de tenda de animais): Lucía F
Raquel (dependenta de roupa): Lorena
Desfacendo as falcatruadas
Escena 1
Sara: Deberías ser máis amable coas persoas
Keiti: que va é mais divertido facer trasnadas
Maena: vou facer un recado (a tendeira sae)
Keiti: (ve saír á tendeira Maena e diríxise á súa amiga Sara) Ven (solta os cans da tendeira)
Sara: Eh! pero que fas? iso está mal feito
Keiti: que va! É moi divertido
(Diríxense cara a tenda de Raquel)
Keiti: ven (corta unha camiseta da tenda de Raquel)
Sara: Eh! pero que fas? Iso está mal feito
Raquel: Eh! volvede aquí!
(As nenas marchan correndo; Keiti, cóllelle o libro á súa amiga)
Sara: pero que fas? Ese é o meu libro (Keiti marcha para a casa )
Maena: (Volve a tendeira e non atopa os cans) Os meus cans non están! (chama por teléfono á outra tendeira) Sabes o que me pasou, soltáronme os cans e non os atopo. A ti cortáronche unha camiseta? Podemos quedar despois, creo que sei quen foi.
Escena 2
Maena: Sabes o que me pasou, non. Hoxe á mañá unha rapaza soltoume os cans
Raquel : A min, unha rapaza cortoume unha camiseta da tenda
Maena: Temos que facer algo
Raquel: Eu vina marchar coa amiga
Maena : Iremos falar coa nai
Raquel: Vale, vai ti primeiro, despois irei eu
Escena 3
Maena: (toc toc)
Noemi: Pase, adiante. Que lle trae a vostede por aquí?
Maena: Pois, mira; é que a túa filla, onte pola tarde soltoume os cans.
Noemi: Estás segura de que foi a miña filla?
Maena: Si, non hai dúbida, eu vina nas cámaras de seguridade. Era rubia, cunha coleta longa
Noemi: Ben, sorpréndesme un pouco, pero mañá pola mañá falerei con ela
(Vaise Maena)
Escena 4
Raquel: (toc toc)
Noemi: Pase, adiante. Que lle trae a vostede por aquí?
Raquel: Pois, mira; é que a túa filla, onte pola tarde, curtoume unha camiseta da tenda
Noemi: Sorpréndesme un pouco pero voute crer porque xa me vou a outra tendeira avisarme con algo parecido. Pola mañá falarei con ela.
(Vaise Raquel)
(Noemi e a filla póñense a durmir. Entra Sara, que lle canta unha nana mentres lle rouba a pulseira á amiga e marcha)
Escena 5
Noemi: (érguese e vai onda a filla) Esperta, filla, que xa é hora de levantarse e teño que contarche unha cousa.
Keiti: Que queres, mamá?
Noemi: Onte pola noite díxome un paxariño que te portaras mal. É iso verdade?
Keiti: Non, eu son moi boa, pórtome moi ben.
Noemi: Pois a verdade é que non mo dixo só un paxariño, dixéronmo dous. Estás segura de que te portaches ben?
Keiti: Vale, tés razón,
Noemi: Pois deberás ir axudar ás tendeiras e pedirlles perdón polo que fixeches
Keiti: Vale, pero antes téñolle que devolver un libro que lle roubei á miña amiga
Noemi: Pero como puideches facer iso, se é a túa mellor amiga?
Keiti: É que eu quería lelo
Noemi: (berrándolle) Pois pídeselle por favor se cho deixa, pero non se colle sen permiso.
Keiti: Vale. (vai á habitación) Mamá, fáltame a pulseira.
Noemi: Estache ben, así sentirás o mesmo que esas persoas ás que molestaches
Keiti: De acordo
Escena 6
Keiti: (toc toc)
Sara: Pase
Keiti: Ola Sara, tráioche o libro que che collín onte sen permiso. Perdoa, non o debín facer.
Sara: Non pasa nada. Eu tamén teño algo para ti. (Dálle a pulseira)
Keiti: A miña pulseira! Collérasme ti! Grazas
Sara: Era para que te deses de conta do que molesta que che collan as cousas.
Keiti: Agora xa o sei. Teño que ir ao mercado reparar o mal que fixen onte. Vés comigo?
Sara: Vale.
Escena 7
Keiti: (chegan á tenda de Maena) Ola! Víñalle pedir desculpas polo que fixen onte. Fun eu quen soltou os cans e quería axudarlle a buscalos hoxe.
Maena: Moi ben. Agora estás actuando ben. Se os atopades dareivos unha pequena recompensa
(keiti e Sara recollen os cans)
Keiti: Aquí están
Maena: Falta o cachorro
(Traen o cachorro)
Keiti: Mire, xa o atopei
Maena: Perfecto. Por axudarme con isto vouvos dar unha propina.
Keiti e Sara: Grazas.
Keiti: Agora voulle comprar unha camiseta á outra tendeira con este diñeiro
Sara: Toma o meu tamén.
(Van á tenda de Raquel)
Keiti: Ola! Onte rompínlle unha camiseta e quería pedirlle desculpas. Mire, tráiolle unha nova
Raquel: Grazas rapaciñas. Así é como se hai que comportar.
(marchan Keiti e Sara)
Escena 8
Sara: E agora como te sentes?
Keiti: Moi ben. Estou contenta porque todo se arranxase.
Sara: E agora que facemos?
keiti: Podemos ir xogar ao parque
Sara: Si, podémonos divertir sen molestar aos demais
Keiti: Desde logo.
Sara Pois adiante.
(Marchan correndo e saen todas as actrices ao escenario para dicir: "Esta obra realizouna o club de lectura de 5º de Primaria para o Día da Paz")
O club de ESO preparou unha escolma de poemas relacionados co Día da Paz e da Non Violencia. A metade dos poemas estaban en galego e a outra metade en castelán: Celso Emilio Ferreiro, Bertold Bretch, Gloria Fuertes, Rafael Alberti e Miguel Hernández foron as persoas escritoras que escollemos para esta data.
